İkinci Dünya Savaşı'nda yaşanan acı ve gözyaşı hikayeleri içinde belki de en ilginçlerinden biri Japon Subay Hiroo Onoda'nın... Onoda, savaşın sona ermesinden 30 yıl sonra savaşmayı bıraktı. İşte Onoda'nın hayrete düşüren hikayesi.
Japonya, 19'uncu yüzyılın 2. yarısında hayata geçirdiği reformlarla güçlü bir ekonomik atılım gerçekleştirdi. Ancak ada devletinin nüfusunun hızla artması ve kaynak yetersizliği ülkeyi komşu ülkelerde işgale zorladı.
Japonya ilerleme hedefi yolunda Kore, Liaodong Yarımadası, Tayvan ve Mançurya'nın kontrolünü ele geçirdi.
1940-42 yılları arasında durdurulamayan Japonya, ABD ve Büyük Britanya'nın elindeki bölgelere saldırdı. Çinhindi, Burma, Hong Kong, Malezya ve Filipinler'i işgal etti.
Japon ordusu, Havai Adaları'ndaki Amerikan Pearl Harbor üssüne saldırdı ve Endonezya'nın büyük bir bölümünü ele geçirdi. Hemen ardından Yeni Gine ve Okyanusya adalarını işgal etti.
1944 yılında İngiliz ve Amerikan kuvvetleri, Japon ordusuna karşı geniş çaplı bir karşı saldırı harekatına başladı.
HİROO'NUN HİKAYESİ
Hiroo Onoda, 19 Mart 1922 yılında Japonya'nın Vakayama eyaletindeki Kamekawa köyünde doğdu. Gazeteci olan babası aynı zamanda yerel mecliste görevliydi. Onoda öğrencilik yıllarında dövüş sanatları ve kılıç eskrime meraklıydı.
Mezun olunca bir ticaret şirketi olan Tajima'da çalışmaya başladı ve Çin'in Hankow kentine taşındı. Çince ve İngilizce öğrendi. Kariyerinin başında olan Onoda, 1942 sonlarında piyade olarak orduya alındı.
1944 yılında kıdemli çavuş olan Onoda, komuta personeli eğitimi aldı. Kısa süre sonra da Nakano Ordu Okulu keşif ve sabotaj komuta eğitimlerinden geçti. Kısa süre sonra da 4. Ordu Genel Merkezinin bilgi departmanına atandı ve Filipinler'e gönderildi ve Onoda'ya Anglo-Amerikan birliklerine karşı çalışan birliklere önderlik etme emri verildi.
''NE OLURSA OLSUN GÖREVİNİZE DEVAM EDİN''
Japonya Silahlı Kuvvetleri Korgenerali Shizuo Yokoyama, Onoda'nın da bulunduğu sabotaj birimine, irtibatın kesilmesi durumunda bile durmaksızın görevlerine devam etme tallimatı verdi. Her ne olursa olsun verilen görevleri yerine getirmeye devam etmelerini emretti.
Komuta görevi verilen Onoda'ya teğmen rütbesi verildi ve ardından Japon ordusunun iyi durumda olmadığı Filipin adası Lubang'a gönderildi. Genç subay, morali bozulan askerler içinde düzeni yeniden tesis etmeye çalışırken Amerikan ordusu 28 Şubat 1945'te adaya indi.
Japon birlikleri kısa sürede bertaraf edildi. Yok olan garnizondan geriye Onoda ve 3 asker kaldı. Ormana çekilerek gerilla savaşı için hazırlık yapmaya başladılar.
ONODA'NIN SAVAŞI BAŞLIYOR
ABD Pasifik Savaşı sırasında 6 Ağustos 1945'te Janponya'nın Hiroşima kentini, 3 gün sonra 9 Ağustos 1945'te Nagazaki'yi tarihte ilk kez kullanılan atom bombaları ile adeta dünya üzerinden sildi.
2 Eylül 1945'te, Japonya Dışişleri Bakanı Mamoru Shigemitsu ve Genelkurmay Başkanı Yoshijiro Umezu, Amerikan savaş gemisi Missouri'de Japonların koşulsuz teslim olmasını öngören anlaşmayı imzaladı.
ABD askerleri savaşın sona ermesiyle, Japonların emir komuta zincirini bırakıp teslim olması için ormanlarda dahil her yere broşürler dağıttı. Ancak Onoda beraberindekilere askeri dezenformasyondan bahsederek provokasyona uymayacaklarını söyledi. 1950'de grubundaki savaşçılardan biri olan Yuichi Akatsu, Filipin kolluk kuvvetlerine teslim oldu ve Japonya'ya geri döndü. Böylece Onoda ve arkadaşlarının hala o ormanda savaştığını öğrendiler.
Benzer haberler Japonya'nın daha önce işgal ettiği diğer ülkelerden de gelmeye başladı. Bunun üzerine harekete geçen Japonya, askerlerinin ülkelerine dönüşü için bir komisyon kurdu. Ancak askerlere ulaşmak çok zordu. Çünkü ormanın derinliklerinde saklanıyorlardı.
ÖLDÜ VE DİRİLDİ
Onoda ve kalan 2 Japon askeri 1954 Yılında Filipin polisiyle çatışmaya girdi. Çatışma'da Onbaşı Shoichi Shimada öldü. Japon komisyonu herekete geçerek Onoda ve yanındaki diğer askerle irtibata geçmeye çalışsa da başarılı olamadı.
Komisyon 1969 yılında Onoda ve beraberindekileri ölü ilan etti.
Ancak ormanlarda gezmeye devam eden Onoda, 1972'de bir kez daha yüzünü gösterdi. Beraberindeki son Japon askeri Kinsity Kodzuka ile birlikte Filipin polisine yönelik bir sabotaj planı yaptılar. Ancak hazırladıkları patlayıcı düzeneği son anda arıza verdi ve patlamadı. Bunun üzerine Onoda ve Kodzuka silahlı çatışmaya girdi ve Kodzuka da çıkan çatışmada öldü. Çatışmanın ardından Onoda'nın yaşadığı gerçeği bir kez daha gün yüzüne çıktı. Bunun üzerine Japonya bölgeye bir arama ekibi gönderdi.
Onoda ormandaki yabani meyvelerle ve avladığı hayvanlarla beslendi. Ara ara yağ, patlayıcı gibi ihtiyaçlarını edinmek için köylüleri yağmaladı, ineklerini öldürdü. Bu yağmaları esnasında eline dünyayı takip edecek gazete, dergi benzeri yayınlar geçti. Ancak bu yazımlardaki Japonya'nın yenildiği bilgilerine inanmadı. O hala Japonların bir yerlerde Amerikalılarla savaştığını düşünüyordu.
SİLAHLARA VEDA
Japon gezgin ve maceracı Norio Suzuki, kimseye inanmadan savaşa devam eden Onoda'yı bulmak için Filipinler'e doğru yola koyuldu. 1974 yılında adaya gelen Suzuki, Onoda'nın fotoğraflarını çekmeyi başardı. Japonya'ya dönüşünde olay sansasyonel bir hal aldı.
Harekete geçen Japon yetkililer Onoda'yı Lubang'a gönderen komutanlardan Binbaşı Yoshimi Taniguchi'yi buldu. Savaştan sonra bir kitapçıda çalışan Taniguchi, 9 Mart 1974'te ABD ordusu ile temasa geçirilerek Onoda'ya bir haber gönderildi.
Emri alan Onoda, ertesi gün Lubang'daki Amerikan radar istasyonuna geldi. Onoda buraya bir tüfek, el bombası, çeşitli mühimmat ve bir samuray kılıcı ile gelerek teslim oldu.
ÜLKE BAŞKANI HAYRAN KALDI
Filipinler'de yetkililer Onoda ve beraberindeki yürüttükleri gerilla savaşında ABD ve Filipin askerlerinin yanı sıra aralarında sivillerinde bulunduğu 100 kişinin yaralandığını yaklaşık 30 kişinin de öldüğünü açıkladı. Bunları gerekçe gösteren makamlar ''memur cinayetine ölüm cezası'' yasası gereği Onoda'nın idamını onadı.
Ancak ülkenin Başkanı Ferdinan Marcos, Japonya ile yürütülen temasların ardından Onoda'nın silahlarının teslim edilip ülkesine iadesini istedi. Marcos bununla kalmayıp askeri sorumluluğu nedeniyle Onoda'ya övgüler yağdırdı.
Onoda, 12 Mart 1974'te ülkesi Japonya'ya döndü. Tepkiler ise farklıydı. Halkın bir kesimi onu görevini bırakmayan bir Japon kahramanı olarak görürken, bir kısmı da savaş suçlusu olduğunu söyleyerek tepki gösterdi.
Onoda, Japon imparatorunun onuruna layık hareket etmediğini belirterek, imparatoru tanımadığını açıkladı. Kabine, Onoda'ya geri dönüşünün onuruna 1 milyon yen (3.4 bin dolar) para takdim etti. Birçok hayranıda onun için para topladı. Ancak Onoda toplanan parayı ölen Japon savaşçıların ruhlarına tapınılan Yasukuni Mabedi'ne bağışladı.
ONUN HİKAYESİ JAPON ASKERLERİNE İLHAM KAYNAĞI OLDU
Onoda'nın direndiğini öğrenen ve teslimiyet şartlarını kabul etmeyen bazı Japon subayları, savaşmaya devam etti. Böylece, Japon birlikleri 1945 Aralık ayına kadar, Saipan adasındaki Amerikalılara direndiler. 1947'de, 33 askerden oluşan bir birimi komuta eden Teğmen Hey Yamaguchi, Peleliu adasındaki Amerikan üssüne saldırdı ve eski komutanının emriyle teslim oldu. 1950'de Binbaşı Takuo Ishii, Çinhindi'deki Fransız birlikleriyle bir savaşta öldürüldü.
Japon ordusundaki bazı subaylar ise yenilgiden sonra Amerikalılar, Hollandalılar ve Fransızlarla savaşan ulusal devrimci gruplara katıldı.
IŞIKLAR SÖNÜYOR
Onoda, doğa bilgisini gençlerin sosyalleşmesi için kullandı. Pedagojik başarılarından dolayı Japonya Kültür, Eğitim ve Spor Bakanlığı'ndan ödül aldı. Topluma hizmetlerş onur madalyası ile ödüllendirildi. Onoda, 16 Ocak 2014 tarihinde Tokyo'da yaşama gözlerini yumdu.
Hirō Onoda (Japonca: 小野田 寛郎 Onoda Hirō; 19 Mart 1922 - 16 Ocak 2014), Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri teğmeni Japon asker. Japon Ordusu istihbarat subayıydı. Onoda, II. Dünya Savaşı'ndan sonra teslim olmayı reddetti ve Filipinler'de 29 yıl kaldıktan sonra, 1974'te İmparator Hirohito'nun emriyle onu resmen görevden almak amacıyla kendisi için Japonya'dan Filipinler'e gelen eski komutanının çağrısıyla görevi bırakmıştır.
Hirō Onoda, Shoichi Yokoi'den bir sonra teslim olan sondan bir önceki Japon askeriydi. Teruo Nakamura daha sonra 1974'te teslim oldu.
Erken dönemi
Onoda, 19 Mart 1922'de Japonya'nın Wakayama Eyaleti, Kaisō Bölgesi, Kamekawa Köyünde doğdu. 17 yaşındayken Çin'in Wuhan kentindeki Tajima Yoko ticaret şirketine çalışmaya gitti. 18 yaşındayken Japon İmparatorluk Ordusu Piyadesinde görev aldı.
Askeri hizmeti
Onoda, Nakano Okulu'nun komando sınıfı "Futamata" da (二 俣 分校, futamata-bunkō) istihbarat subayı olarak eğitim aldı. 26 Aralık 1944'te Filipinler'deki Lubang Adası'na gönderildi. Limandaki hava şeridini ve iskeleyi yok etmek de dahil olmak üzere adadaki düşman saldırılarını engellemek için elinden geleni yapması emredildi. Onoda'nın emirleri de hiçbir koşulda teslim olmamaktı.
Adaya inen Onoda, daha önce oraya gönderilen bir grup Japon askeri ile güçlerini birleştirdi. Gruptaki subaylar Onoda'yı geride bıraktı ve görevini yerine getirmesini engelledi, bu da ABD ve Filipin Milletler Topluluğu güçlerinin 28 Şubat 1945'te indiğinde adayı almasını kolaylaştırdı. İnişinden kısa bir süre sonra, Onoda ve diğer üç asker hariç hepsi ya öldü ya da teslim oldu. Teğmenliğe terfi etmiş olan Onoda, adamlarına tepelere gitmelerini emretti.
Saklanma süresi
Onoda, başlangıçta üç askerle (Er Yūichi Akatsu, Onbaşı Shōichi Shimada ve kıdemli Onbaşı Kinshichi Kozuka) dağlarda yaşadılar. Kaldığı süre boyunca Onoda ve arkadaşları gerilla aktiviteleri gerçekleştirdiler ve polisle çeşitli çatışmalarda bulundular.
Japonya'nın teslim olduğunu ilk kez bildiren bir broşür gördükleri Ekim 1945'te; adalıların geride bıraktığı bir broşür bulmuşlardır: "Savaş 15 Ağustos'ta sona erdi! Dağlardan inin!" Ancak broşürü güvenmediler. Broşürün Müttefik propagandası olduğu sonucuna vardılar, ve eğer savaş gerçekten bitmiş olsaydı, görevden çıkarılamayacaklarına da inanıyorlardı. 1945'in sonlarına doğru, on dördüncü Bölge Ordusu General Tomoyuki Yamashita'dan teslim emriyle ilgili broşürler hava yoluyla atıldı. Bir yılı aşkın bir süredir saklanıyorlardı ve bu broşür savaşın sona erdiğine dair tek kanıttı. Onoda'nın grubu, orijinal olup olmadığını belirlemek için broşürü yakından incelediler ve gerçek olmadığına karar verdiler.
Dört kişiden biri olan Yuichi Akatsu, Eylül 1949'da diğerlerinden uzaklaştı ve altı ay sonra tek başına Filipin güçlerine teslim oldu. Bu, diğerleri için bir güvenlik sorunu gibi görünüyordu ve daha da ihtiyatlı davrandılar. 1952'de uçaklar onları teslim olmaya çağıran mektuplar ve aile resimlerini attılar, ancak üç asker bunun bir hile olduğu sonucuna vardı.
Shimada, Haziran 1953'te yerel balıkçılarla yapılan bir çatışma sırasında bacağından vuruldu, ardından Onoda onu iyileştirerek tekrar sağlığına kavuşturdu. 7 Mayıs 1954'te Shimada, vurularak öldürüldü. Kozuka, 19 Ekim 1972'de yerel polis tarafından iki el atışla öldürüldü ve Onoda, gerilla faaliyetlerinin bir parçası olarak, çiftçiler tarafından toplanan pirinçleri yakıyordu. Onoda artık yalnızdı.
20 Şubat 1974'te Onoda, dünyayı dolaşan ve kendisini arayan Japon bir adam olan Norio Suzuki ile tanıştı. Suzuki, dört günlük aramadan sonra Onoda'yı buldu. Onoda bu anı 2010 röportajında şöyle anlattı: "Bu hippi çocuğu Suzuki, bir Japon askerinin duygularını dinlemek için adaya geldi. Suzuki neden dışarı çıkmayacağımı sordu ..." Onoda ve Suzuki arkadaş oldular, ancak Onoda hala üst düzey bir subaydan emir beklediğini söyleyerek teslim olmayı reddetti. Suzuki, karşılaştıklarının kanıtı olarak kendisinin ve Onoda'nın fotoğraflarıyla Japonya'ya döndü ve Japon hükûmeti hâlen hayatta olan Onoda'nın komutanı Binbaşı Yoshimi Taniguchi'yi ile irtibat kurdu. Taniguchi, Lubang'a uçtu ve 9 Mart 1974'te sonunda Onoda ile bir araya geldi ve 1944'te geri verdiği sözü yerine getirdi: "Ne olursa olsun, senin için geri geleceğiz". Taniguchi daha sonra Onoda'ya aşağıdaki emirleri verdi:
1) İmparatorluk komutanlığı uyarınca, On dördüncü Bölge Ordusu tüm muharebe faaliyetlerini durdurdu.
2) Askerî Karargâh Komutanlığı No. A-2003 uyarınca, Genel Karargâh Özel Filosu tüm askeri görevlerinden alındı.
3) Özel Filo komutası altındaki birimler ve bireyler, askeri faaliyetleri ve operasyonları derhal durdurmalı ve kendilerini en yakın üst düzey subayın komutasına yerleştirmelidir. Hiçbir memur bulunamadığında, Amerikan veya Filipin güçleriyle iletişim kuracak ve direktiflerini takip edeceklerdir.
Onoda böylece görevinden uygun şekilde kurtuldu ve teslim oldu. Kılıcını, Arisaka Type 99 tüfeğini, 500 mermi ve birkaç el bombasını ve annesinin 1944'te esir alındığında kendisini öldürmesi için verdiği hançeri verdi. 18 Aralık 1974'te Endonezya'da tutuklanan Er Teruo Nakamura daha uzun süre bekletildi.
İnsanları öldürmüş ve polisle çatışmış olmasına rağmen (yani, savaşın hala devam ettiğine inandığı durumlar) dikkate alınmış ve Onoda Cumhurbaşkanı Ferdinand Marcos tarafından affedilmiştir.
Daha sonra yaşamı
Onoda, Japonya'ya döndükten sonra o kadar popülerdi ki, bazı Japonlar onu Japonya'nın iki meclisli yasama organı için adaylığını koymaya çağırdı. Ayrıca bir otobiyografi yayınladı, Teslim Olunmaz: Otuz Yıl Savaşım. Bu kitapta dönüşünden kısa bir süre sonra, uzun süren bir savaşta gerilla savaşçısı olarak hayatını detaylandırdı. Filipin yapımı bir belgesel, Lubang Adası'nda yaşayan insanlarla röportaj yaparak, Onoda'nın adada kalışı sırasında Onoda'nın otobiyografisinde bahsetmediği birkaç kişiyi öldürdüğünü açıkladı. Haber medyası bu ve diğer endişeleri rapor etti, ancak aynı zamanda evine döndüğünü memnuniyetle karşıladı. Japon hükûmeti ona geri ödemede büyük miktarda para teklif etti ama reddetti. İyi dilekler tarafından ona para basıldığında, Yasukuni Tapınağı'na bağışladı.
Onoda'nın çok dikkat çektiği için mutsuz olduğu bildirildi ve geleneksel Japon değerlerinin solduğu olarak gördüğü şeylerden rahatsız oldu. Nisan 1975'te ağabeyi Tadao örneğini takip etti ve Japonya'yı bırakarak sığır yetiştirdiği Brezilya'ya yerleşti. 1976'da evlendi ve Brezilya'daki Terenos, Mato Grosso do Sul'da Japon topluluğu olan Colônia Jamic (Jamic Kolonisi)'nde başrolü üstlendi.
1980 yılında ailesini öldüren bir Japon genci hakkında bir yazı okuduktan sonra, 1984 yılında Japonya'ya geri döndü ve Japonya'nın çeşitli yerlerinde düzenlenen gençler için Onoda Shizen Juku ("Onoda Doğa Okulu") eğitim kampını kurdu.
Onoda, 1996 yılında Lubang Adası'nı tekrar ziyaret ederek Lubang'daki yerel okul için 10.000 ABD Doları bağışladı. Eşi Machie Onoda, 2006 yılında muhafazakâr Japonya Kadınlar Derneği'nin başkanı oldu. Yılın üç ayını Brezilya'da geçiriyordu. Onoda, Brezilya Hava Kuvvetleri tarafından 6 Aralık 2004 tarihinde Santos-Dumont'un Merit madalyasını aldı. 21 Şubat 2010 tarihinde, Mato Grosso do Sul Yasama Meclisi ona "Cidadão do Mato Grosso do Sul" vatandaşı unvanını verdi. Onoda, Japonya'daki monarşinin ve militarizmin idari gücünün restorasyonunu savunan açık revizyonist örgüt Nippon Kaigi'ye bağlıydı.
Ölümü
Onoda, 16 Ocak 2014'te zatürre komplikasyonları nedeniyle Tokyo'daki St. Luke Uluslararası Hastanesi'nde kalp yetmezliğinden öldü. Japon Kabine Sekreteri Yoshihide Suga ölümüyle ilgili şunları söyledi: "Bay Onoda Japonya'ya döndüğünde savaşın sona ermesinden emin olduğumu hatırlıyorum" ve aynı zamanda hayatta kalma isteğini de övdü.
